Λόσκι, Νικολάι Ονούφρεβιτς

(Βιτέμπσκ 1870 – Λος Άντζελες 1962). Ρώσος φιλόσοφος και πανεπιστημιακός. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, όπου και δίδαξε φιλοσοφία έως το 1922. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα διέμεινε στην Πράγα και το 1946 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, όπου διορίστηκε καθηγητής της φιλοσοφίας στη θεολογική ακαδημία της Νέας Υόρκης. Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνονται τα: Βάσεις της θεωρίας της διαίσθησης (1906), Ο κόσμος ως οργανικό όλον (1918), Η διά των αισθήσεων, η πνευματική και η μυστικιστική διαίσθηση (1938), Ο Ντοστογέφσκι και η χριστιανική σκέψη του (1953). Βασικό σημείο στη σκέψη του Λ. αποτελεί η αντίληψή του περί διαίσθησης, στη διάρκεια της οποίας το αντικείμενο είναι παρόν στη συνείδηση του υποκειμένου στην αρχική του πραγματικότητα, η οποία εκδηλώνεται ανεξάρτητα από τη γνωστική ενέργεια. Ο Λ. στήριζε αυτή τη θεωρία στην προϋπόθεση ότι ο κόσμος είναι ένα οργανικό όλον και το ανθρώπινο υποκείμενο ένα ον, υπεράνω χρόνου και τόπου, στενά συνδεδεμένο με τον κόσμο.